Raport dzienny Forex

Wygląda na to, że rynek nie wierzy zbytnio w możliwość cięcia stóp przez Europejski Bank Centralny już 2 maja. Nastroje wspierają lepsze szacunki wzrostu niemieckiej gospodarki opublikowane przez tamtejszy rząd. Tym samym ignorowane są gorsze informacje z Włoch, czy też zaskakujące dane z Japonii.

Przywołajmy fragment wczorajszego popołudniowego komentarza – „wydaje się wątpliwe, aby ECB zdecydował się na cięcie już 2 maja – po pierwsze jest to posiedzenie wyjazdowe (w Bratysławie), po drugie takim ruchem ECB dałby do zrozumienia, że sytuacja jest dość poważna i możliwe są nawet kolejne obniżki (takie pojawiłyby się plotki)”. Łatwo posłużyć się tym do wytłumaczenia nocnego odbicia na głównych parach powiązanych z euro. I to niezależnie od wystąpień członków ECB, którzy tak naprawdę „teoretyzują” – niby są za cięciem stóp, gdyby sytuacja gospodarcza nadal się pogarszała, a z drugiej strony wskazują na niewielki efekt takiego ruchu dla gospodarki (kanały transmisji polityki banku centralnego wciąż nie są w pełni drożne). W tym miejscu można powtórzyć to, co pisałem kilka dni temu. Wydaje się, że najbardziej prawdopodobnym terminem dla ECB jest początek lipca, kiedy to będzie można w pełni ocenić, czy spodziewane w II półroczu ożywienie w gospodarce rzeczywiście będzie mieć miejsce, a jeżeli nie – to jaka jest rzeczywista skala problemów (mam tu na myśli głównie perspektywy dla chińskiej gospodarki, której lekkie wyhamowanie może odbić się poważną grypą w Europie). Na razie potencjalne problemy Chińczyków zdają się ignorować Niemcy. Angela Merkel stwierdziła dzisiaj, że Niemcom cięcie stóp procentowych nie jest potrzebne, a minister gospodarki Phillip Roesler dał wyraz swojemu optymizmowi dotyczącemu perspektyw gospodarki – zdaniem rządu PKB w tym roku ma wzrosnąć o 0,5 proc. r/r (wcześniej szacowano 0,4 proc. r/r), a prognoza na przyszły rok na poziomie 1,6 proc. r/r wzrostu wciąż pozostaje aktualna.

Dzisiaj rano rentowności włoskiego długu powróciły powyżej poziomu 4,00 proc. dla papierów 10-letnich. Jeszcze wyższy wzrost odnotowano na krótszych papierach. Inwestorzy zrozumieli, że misją Enrico Letty jest tak naprawdę tylko zmiana prawa wyborczego i przygotowanie się na kolejne przedterminowe wybory. Jest wątpliwe, aby Letta pozostał na dłużej (po pierwsze przyćmi popularnością swojego „szefa” – Pier Luigi Bersaniego, po drugie trudno sobie wyobrazić wiarygodny program gospodarczy w wydaniu szerokiej koalicji centrolewicy i centroprawicy). Zresztą Letta to nie ekonomista-technokrata, a polityk. Stąd też jego ostatnie deklaracje, że Włosi powinni mieć teraz taryfę ulgową na program oszczędnościowy, który wprowadzał rząd Montiego.

Ciekawe dane opublikowało w nocy japońskie ministerstwo finansów – to cotygodniowa statystyka (tym razem na okres kończący się 19 kwietnia) dotycząca zakupów zagranicznych obligacji i akcji przez japońskie fundusze, oraz odwrotnie – transakcji dokonywanych na japońskich obligacjach i akcjach przez zewnętrzny kapitał. Okazuje się, że po raz kolejny saldo netto zakupów zagranicznych obligacji przez japońskie fundusze jest ujemne – teraz -862 mld JPY wobec -331 mld. Stoi to w sprzeczności z rynkowymi oczekiwaniami, że w kontekście ultra-liberalnej polityki prowadzonej od 3 tygodni przez Bank Japonii, kapitał będzie szukał lepszego miejsca do inwestycji. To oczywiście najpewniej będzie się zmieniać, ale w dłuższym horyzoncie. W krótkim terminie jest to argument mogący przemawiać za umocnieniem się jena w najbliższych dniach (o ile jutrzejsze posiedzenie Banku Japonii rzeczywiście nie wniesie nic nowego), a także za korektą na europejskich rynkach długu. To dotyczyć może także polskich obligacji i może stanowić jedną z przyczyn możliwego dalszego osłabienia się złotego.

Dzisiaj w kalendarzu nie ma już wiele istotnych publikacji – o godz. 14:30 poznamy dane z USA o cotygodniowym bezrobociu (szacunki 351 tys.), co sprawia, że rynek zaczyna już koncentrować się na jutrzejszych wydarzeniach. To poranne dane z Japonii (w tym komunikat BOJ i konferencja prasowa Kurody), a także popołudniowe dane z USA (PKB za I kwartał i nastroje konsumenckie). Jutrzejsze dane z USA mogą być słabsze od oficjalnych oczekiwań, co może zaznaczyć się osłabieniem dolara, chociaż raczej niewielkim. W każdym razie koszykowy BOSSA USD w ujęciu tygodniowym pokazuje, że amerykańska waluta chwilowo nie ma dobrej passy.

Na wykresie EUR/USD widać, że jednak wykonaliśmy w pełni ruch do opuszczonego wcześniej diamentu. Jeżeli założyć, że to tylko ruch powrotny to nie powinniśmy w najbliższych godzinach złamać okolic 1,3080-90. Wyjście powyżej będzie oznaczać zanegowanie wcześniejszych spadkowych sygnałów i próbę testu 1,3130 (górne ograniczenie hipotetycznego kanału) i dalej zwyżkę nawet do 1,32, gdyby w/w kanał został złamany. W przypadku zniżek kluczowy będzie powrót poniżej 1,3020-35.

Wspomniane już dane japońskiego ministerstwa finansów, a także ryzyko rozczarowania brakiem nowych bodźców po jutrzejszych informacjach z Banku Japonii, oraz potencjalnie słabsze dane z USA, jakie poznamy w piątek po południu, mogą stać się dobrym pretekstem do spadku pary USD/JPY. Rzut oka na dzienny wykres pokazuje, że kilkutygodniowa formacja podwójnego szczytu jest coraz bardziej groźna – chociaż być może wcale nie zostanie w pełni zrealizowana. W najbliższym czasie kluczowe zatem może być testowanie okolic 98,90 i 98,47. Ich złamanie da pretekst do zejścia w okolice 97,80-98,20.

Marek Rogalski